Başlığa bakıp da sakın yanlış anlamayın. Bu haftaki köşe yazımda kerestecilik, marangozluk ve orman ürünleri ile alakalı bir yazı yazmayacağım.
Hepimizin yaşadığı gibi bir Ramazan-ı Şerifi, bayramı ve ardından da Mahalli İdareler Seçimini geride bırakarak tekrar geçim derdine düştük.
Özellikle geçimini tarımdan sağlayan köylülerimiz ve çiftçilerimiz sezonluk ekecekleri biber, domates ve patlıcan gibi dikecekleri sebze fidelerini daha ucuza getirmek için yöresel adı “Fide Tahtası” olarak bilinen mini seralarını kurarak fidelerini yetiştirmeye başladılar.
Ben de Kazdağları’nın eteklerindeki köyüme yerleşerek gazeteciliğimin yanı sıra hobi olarak organik tarım yapmaya başlamıştım.
Bu süre zarfında ilk iki yıl hazır fide alarak piyasada salça yapımı için ekilen “Kapya Biber” başta olmak üzere domates, biber, patlıcan, fasulye, bamya, kabak, karpuz ve kavun yetiştirdim.
Konuyu fazla dağıtmadan “Fide Tahtasına” geri dönelim ve bu tahtanın nasıl bir şey olduğunu anlayalım. Fide tahtası; yetiştirilecek tohumlara, yetiştirilen bahçe ve yere, o yerin uzunluğuna ve genişliğine göre farklılık gösteriyor.
Ancak; hani derler ya çok gezen mi, çok okuyan mı, ya da çok görüp geçiren mi bilir? Ben de ilk kez karşılaştığım ve gördüğüm bu fide tahtasında hep bir tahta aradım durdum. Ama bu mini sera şeklindeki fide tahtasında maalesef bir tek tahta bile yok.
Yukarıda da ifade ettiğim gibi; yerin durumuna göre ortalama genişliği 2,60 metre ile uzunluğu 10 metre olan bu fide tahtalarında fideleri hem soğuktan, hem sıcaktan özellikle de kırağıdan korumak için naylon örtü ile bu örtüyü serip çevrelemek için demirlere ihtiyaç duyuluyor.
İş fide tahtasını yapmakla bitmiyor tabii ki. Asıl önemlisi fidelerin büyümesi için gerekli sıcak ortamı sağlamak, fideler arasındaki yabancı otları temizlemek ve zamanında sulamak.
Onun için hiçbir işe dışarıdan bakarak çok kolay görmemek ve fide tahtası da deyip geçmemek gerekiyor.
Bundan dolayı halk arasında “Fide Tahtası” olarak adlandırılan bu mini seralarda tahta arayan ben, artık “Tahta bunun neresinde?” demeyi bırakarak asıl mesleğim gazetecilik gibi hobi olarak da yaptığım çiftçiliğe gereken önemi vermeye başladım.
Bu vesileyle de; siz değerli okurlarıma konuyla ilgili bilgi aktarmak istedim.
Yazım vesilesiyle; ülkemizde ekilen arazilerin artmasını temenni ediyor, geçen haftaki “Çiftçi Sende” yazımın son paragrafında belirttiğim gibi; her zaman ve her yerde üretim, üretim ve üretim diyorum.
Haftaya siz değerli okurlarımla yeniden bir arada olmak ümidiyle; sizlere sağlıklı, mutlu ve huzurlu günler diliyor, Allah’a emanet ediyorum.
Kalın sağlıcakla…
